skip to Main Content

in het bos zijn de wilde dieren

Opeens zijn ze er. Kijkt die ene nou naar mij? Ik houd mijn adem in.

We staan met onze neuzen tegen het raam geplakt. Ze zijn zich kennelijk niet bewust van onze aanwezigheid. Ze worden in beslag genomen door potentieel eetbaar groen. De reeën staan scherp afgetekend tegen de sneeuw. Ze eten gras en blaadjes van braamstruiken. Je kunt zien dat ze voortdurend op elkaar gespitst zijn. Toch durf ik mijn arm nog steeds niet te bewegen.

Een aantal dagen geleden zag ik hoe ze de beek overstaken. Normaal zijn ze met één sprong aan de overkant. Het water staat nu zo hoog dat dat niet mogelijk is. Je ziet dat ze een stuk door het water moeten waden. Door het dikke pak sneeuw komen ze er aan de overkant niet makkelijk uit. Ze wachten geduldig op elkaar. De dieren die nat zijn geworden trekken sprintjes om weer warm te worden.

Met de houtkachel is het binnen net uit te houden. Het is buiten meer dan 10 graden onder nul. Uiteindelijk moet ik toch even naar buiten om hout te halen. Ze gaan er onmiddelijk vandoor. Ik ben benieuwd of ze morgen weer komen. Het zou zo maar kunnen. Overal op het terrein zijn sporen te zien van de dieren. Niet alleen keutels en hoefafdrukken, maar ook hun slaapplekken – de reeënlegers – zijn goed te herkennen. Ze liggen graag tussen de adelaarsvarens en de eiken.

Heb je ook zin om reeën te observeren?
Op de website van Nationaal Park de Hoge Veluwe kun je meehelpen met het inventariseren van de wildstand. Op de website kun je beelden bekijken die zijn vastgelegd door verschillende wildcamera’s, verspreid over het park. Je hoeft er geen expert voor te zijn. Iedereen kan meedoen.

Meedoen met snapshot!

Dit bericht heeft 0 reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Back To Top