walhalla voor waterjuffers

Water heeft een zekere aantrekkingskracht. Maar wat komt er zoal kijken bij de aanleg van een ven? En wat is de ecologische waarde?

natuurvriendelijke oevers

Afgelopen weekend kwam de graafmachine voor een kleine uitbreiding van het ven. Een zonnig gelegen oever met een flauw talud is ideaal voor amfibieën. Met de vrijgekomen grond maken we even verderop een uitkijkplek. Voor een eventuele ijsvogel blijft er ook een stuk steile oever.

de aanleg destijds

Op de kop af 11 jaar geleden kwam eenzelfde graafmachine van het loonbedrijf uit een naburig dorp in Brabant. We hadden ons laten vertellen dat het “vestzak-broekzak” zou kunnen. De manuren konden worden weggestreept tegen het wit zand dat vrijkwam bij het graven van onze ‘natte droom’ annex ‘fata morgana’. We zagen het al helemaal voor ons. Op de overgang van het bos en de wei zouden voortaan kikkers kwaken en libellen rondcirkelen.
We hadden ons destijds niet gerealiseerd dat je voor een beetje ven toch al snel 16 kuub grond moet verzetten. Maar wie A zegt, moet ook B zeggen. Bovendien is 16 kuub voor een graafmachine een fluitje van een cent. Met bewonderenswaardige elegantie en precisie groef de machine de door ons zo fel begeerde waterplek. En hoewel het aanvankelijk meer weg had van een bouwput, veranderde het langzaam in een idyllisch vennetje.

wat biedt een ven?

Het ven biedt nu een drinkplaats voor reeën, een walhalla voor kikkers en salamanders, de thuishaven voor een eendenpaar en een lustoord voor waterjuffers en libellen. Een keer spotte ik zelfs een ijsvogel. Dat is helaas bij die ene keer gebleven. In de ondiepe delen van het ven staan Lisdodde en Grote Egelskop. Op de iets steilere oevers staan Wolfspoot en Koninginnekruid. Alle begroeiing is vanzelf ontstaan. Ik heb me één dichterlijke vrijheid veroorloofd: de aanplant van twee struikjes Wilde Gagel. Die staan erbij alsof het nooit anders geweest is. Ze houden dan ook van arme grond en natte voeten. En niet alleen dieren en planten zijn blij. Intussen is er in het ven pootje gebaad, bootje gevaren, gezwommen. We hebben er zelfs geschaatst. Je kunt er uren naar kijken.

onderhoud ven

Een ven vraagt onderhoud. In ieder geval een keer per jaar moet de hoeveelheid waterplanten worden uitgedund. Met een waadpak is dit goed te doen. Verder is het handig als bomen met hun afvallende bladeren niet te dicht bij het ven staan. Met name het zure eikenblad kun je er beter uit halen. En langs de oevers groeien binnen de kortste keren wilgenstruiken en jonge berkjes. Als je niet ingrijpt verlandt het ven en blijft er geen water meer over. Dat zou zonde zijn.

tips voor de aanleg van een ven of poel