riet blues

Zelf had ik al afscheid genomen van het ijs. Schaatsdag 4 in mijn hometown Haarlem was een toegift, zeker met dooi op komst.

We gleden over de gigantische zwarte spiegel van het Spaarne, moeitelozer ijs hadden we nog niet beleefd. Toch oogden mijn schaatsmaatjes wat beteuterd. Het hoge woord kwam eruit, ze misten de natuur van de afgelopen dagen. De intimiteit van de rietkragen, het ontbreken van bebouwing, het romantische Hollandse winterlandschap. Hier geen ontdekkingstocht over spannende slootjes, alles is in een keer te zien. Ondanks superijs was de ultieme landschapsbeleving plots een mooie herinnering. In de stad draait het om zien en gezien worden. En chocomel. Even wennen dus.

Rietoogst

Dit jaar waren vooral het Naardermeer en Botshol een genot voor ons schaatsende oog. Met her en der riethopen langs de kant, want rietsnijden gaat vanaf het ijs nog makkelijker. Het riet van het Naardermeer wordt voornamelijk voor molendaken gebruikt, hoorde ik op Vroege Vogels radio. Ongeveer 75% van het in Nederland verwerkte riet blijkt geïmporteerd, o.a. uit China. Als je bedenkt dat het geoogste riet in China al ruim duizend kilometer reist voor verwerking, vervolgens in containers met veel gif (om maar geen insecten te importeren) op boten met stookolie naar Nederland vervoerd wordt, is dit niet de meest ecologische oplossing, aldus rietsnijder Wouter Slors. Is dit de 9 euro kostenbesparing per m² waard?

Gevaarlijk schaatsriet

Een niet zo idyllisch doch waargebeurd rietverhaal gaat over een vrouw tijdens de Elfstedentocht. Ze viel met haar hoofd in het riet waardoor een rietstengel het zachte deel van haar kin doorboorde… Doorschaatsen was volgens de EHBO post geen optie, waarop ze het ijs op vluchtte en alsnog de finish haalde. Op adrenaline en wilskracht, want de opgelopen averij was aanzienlijk.

Opkikker

Het mooie is dat tijdens zo’n natuurijsperiode alle eerdere landschapservaringen te schaats ook weer aan je voorbij trekken. In combinatie met kreten van verrukking alom en verbroedering met wildvreemden is dit driedubbel genot. De legendarische februari winterweek van 2021 heeft velen verkwikt. Met of zonder rietkragen, het Hollandse landschap is massaal gevierd. Wat opstoppingen en mensenmassa’s ten spijt, de herwaardering en respect voor onze omgeving lijken vergroot. Winst.

Vroege vogels over Naardermeers riet