gedroomd landschap

Voor ik het weet word ik naar binnen gezogen door de hypnotiserende stem van John Malkovich. Hij introduceert ons in de wereld van Hercules Segers.

Aan het begin van de tentoonstelling toont een collage-achtige video installatie de drijfveren en technieken van deze 17e eeuwse prentmaker.

Ik betreed een verduisterde ruimte. Alle muren zijn donker geverfd. De prenten worden uitgelicht door subtiele plafondspots. Als in een peep-show bewegen de museumbezoekers besmuikt langs elkaar heen. Vooruit, jij mag eerst. Er is maar ruimte voor een persoon.

Om binnen te treden in de landschappen van Hercules Segers moet je bereid zijn om dichtbij te komen, op leesbril afstand. Als je nog net niet met je neus tegen het glas staat begint het te dagen. Ze zijn bescheiden van formaat – de werken van Segers – vaak niet veel breder dan een liniaal. Meer ruimte heeft hij niet nodig voor zijn grotendeels gefantaseerde landschappen. Hij tekent complete landschappen en valleien enerzijds, maar kan zich ook volledig verliezen in de ontelbare blaadjes van een vrijstaande eikenboom.
Een ingenieuze videobewerking van een ets van Segers doet de blaadjes letterlijk ritselen en bewegen. Hier moet je even voor gaan zitten.
Op een zogenaamd uitzicht vanuit zijn woning aan de Lindengracht doemen in de verte bergen op. Dat is nog eens dichterlijke vrijheid. Op die manier creëerde hij landschappen waar je zelf ook weer over kunt fantaseren.

Als ik de wereld van Hercules verlaat, sta ik nog even met m’n ogen te knipperen. Ik troost mezelf met een notitieblokje uit de Segers souvenirwinkel.

je kunt het filmpje over Segers zien op:
https://www.rijksmuseum.nl/nl/hercules-segers